van Edinburgh naar Wrksop

Vanmorgen werden we al heel vroeg wakker, omdat de caravan stond te schudden door flinke windstoten met flinke regenbuien. Leuk als je een paar uur later met de caravan wil gaan verkassen naar het Peakdistrict. Gelukkig kan ik er niets aan veranderen, dus toch nog maar een poosje gaan slapen. Naast me hield iemand de wacht, dus geen zorgen. Gelukkig werd het langzaam aan minder en tegen de tijd dat de wekker ging was het gelukkig droog en na buienradar gecheckt te hebben, bleek het na 9 uur nog maar windkracht 4 te zijn uit het westen, dus de eerste 50 km voor de wind.
Gewoon het vertrek programma afgewerkt en om 09.30 uur vertrokken we van de camping. Het motregende nog een beetje en de wind viel alles mee. Wij wilden graag de A1 afrijden, want die loopt van Edinburgh helemaal door langs Worksop, waar we moesten wezen. Truus dacht er anders over en wilde langs de A7. Natuurlijk zijn wij verder gegaan op onze route en die bleek maar 5 minuten langer dan wat Truus had berekend, maar dan krijg je toch tientallen kms te horen dat je om moet keren of obscure weggetjes in moet. We konden het hele eind goed opschieten, tot we bij Newcastle kwamen, want daar was het weer druk en ontstonden er opstoppingen. Na Newcastle kwam er een bericht op het scherm van Truus, dat we de a62 naar Hull moesten volgen. Zouden we dan de verkeerde postcode hebben ingevoerd. Marianne gecontroleerd via Google maps op de telefoon en het bleek toch allemaal juist te zijn. Uiteindelijk zijn we toch in een keer naar de camping geleid en toen we de receptie binnen kwamen werden we begroet als familie kromhout, want het autonummer moest opgegeven worden in de reservering en die hadden ze al vlug afgelezen. We mochten zelf een plekje uitzoeken en dat was gauw gebeurd. 4 pootjes uitdraaien en de prik aangesloten en klaar was Kees ( letterlijk dus in dit geval). De temperatuur was hier nog boven de 20 graden, maar wel met een stevige bui af en toe.