Alnwick Gardens

Vanmorgen zijn we naar de Alnwick Gardens gegaan. Dat was een heel spektakelstuk op zich. Er is een grote “cascade”met variërende fonteinen, die dan weer heel hoog spuiten en dan weer in pulsen. Het leek wel het waterorgel van de Efteling, maar dan zonder muziek. Daarnaast hadden ze nog een hele vracht waterornamenten, waar je doorheen kon lopen en die door de jeugd gebruikt werden om lekker nat te worden. Met een buiten temperatuur van 19 graden was dat natuurlijk grote pret. Wij hebben on maar een beetje ingehouden en zijn op ons het gemak door de tuin gaan lopen. Daar viel genoeg te zien en te bewonderen, onder andere een paar hagen van Malus boompjes, waar dus van die kleine appeltjes aan komen, Zo te zien kunnen we onze eigen Malus dus ook ongelimiteerd terug knippen. Ook in deze tuin kon je zien dat de planten van de droogte te lijden hebben gehad en dus al vroeg uitgebloeid waren, of al begonnen in te storten. Er was ook nog een “poison”tuin, waar je alleen in mocht met een gids en uitleg kreeg over allerlei planten die zeer giftig zijn, zoals de gouden regen, taxus, oleander, delphinium, nachtschade, grote berenklauw en nog veel meer. Met andere woorden veel planten die ook bij ons in de tuin staan. Ik snap niet dat we nog leven, maar als je het blad niet eet kan het niet veel kwaad. Ik heb toch al liever uien om mee te koken. Al met al toch wel een heel leerzame ochtend en middag. En wat neem je op zondag in Engeland als lunch: heel goed , dat is natuurlijk de “Sunday Roast” en dat is wel echt heel lekker en dusdanig veel dat we ‘s avonds niet zoveel meer hebben genuttigd. Al met al vermaken we ons prima en de Engelse gewoontes bevallen ook zeer goed. Toen wij het voor gezien hielden, waren er net twee bussen met Japanners losgelaten, dus de juiste tijd om de tuin te verlaten. Uiteraard hebben we nog even bij de plantjes verkoop gekeken, maar daar stond niets bij wat eventueel mee kon.